Blog

Hoe maak je van verbindende communicatie een gewoonte in jouw bedrijf?

Maken managers en medewerkers in een bedrijf voor het eerst kennis met het model van geweldloze communicatie, denken ze dikwijls: ‘dit is zo eenvoudig’. Daarmee leren ze communiceren via 4 zinnen: ‘als ik zie dat’ … ‘dan voel ik me’ …..’omdat ik behoefte heb aan’….’Kan je aub’… Toch blijft verbindende communicatie voor veel managers een zware klus. Hoe dat komt en hoe het makkelijker kan? Expert in verbindende communicatie Els Van Beveren geeft hieronder enkele tips!

 

Doorbreek je patronen

De voornaamste reden waarom verbindend communiceren zo’n uitdaging is? “We raken zo snel verzeild in automatische patronen”, steekt Els van wal. “Communicatie leren we niet van kindsbeen af. Nee, we imiteren de reacties van onze ouders. Hun gedrag leert ons omgaan met conflicten en emoties.”

Els stelt dat innerlijke ruimte een niet te missen voorwaarde is voor een meer  respectvolle én efficiënte manier van uitdrukken. “Eigenlijk moeten we op pauze proberen te drukken. Dat betekent uit de reactie blijven en vanuit de eigen beleving telkens bewust kiezen om te communiceren zonder oordeel of verwijt”, verduidelijkt ze. “Aandacht richten op wat je zelf behoeft en wat de anderen nodig hebben. Deze benadering is anders dan je blindstaren op wat jij of de andere partij fout doet. Anders gezegd: ze zorgt voor meer connectie en levensenergie. Zelf de verantwoordelijkheid opnemen voor je gevoelens geeft je innerlijke controle en vrijheid. Want anderen zijn nu eenmaal niet verantwoordelijk voor jouw emoties en gevoelens!”

 

Groei doorheen het leerproces

Hoe meer onze hersenen gewoon zijn om deze verbindingen te activeren, hoe eenvoudiger het volgens Els wordt om met compassie te reageren. “Zo werkt leren, dus kan ook verbindend communiceren een gewoonte worden. Het is een soort van ‘instelling’ van onze hersenen om voor empathie te kiezen. Een beetje zoals tandenpoetsen of autorijden, maar dan gesofisticeerder. Zodra we ons vergewissen van die automatische patronen en tijdens het oefenen een alternatief krijgen voorgeschoteld, creëren we keuzevrijheid.”

Conclusie: we kunnen zélf beslissen wat we denken en voelen! Met meer levenskwaliteit als einddoel. “En net zoals bij elk leerproces kunnen we ons deze manier van communiceren met veel zelfempathie eigen maken”, meent Els.

 

Oefen elke dag met deze handige tip

Het spreekwoord ‘oefening baart kunst’ is ook hier van toepassing. Zo heeft Els een handige tip om verbindend te communiceren. “Denk aan een uitdrukking of woord in je taalgebruik dat je verwijdert van je levensenergie”, adviseert ze ons. “Een voorbeeld is het werkwoord ‘moeten’. “Wees je bewust van wanneer je dit woord gebruikt en vervang het door een ander zoals ‘willen’ of ‘kunnen’. Welke nood vervul je door de actie uit te voeren? Stel dat je elke vrijdag vroeger dan anders het kantoor verlaat, omdat je je dochter naar de turnles moet brengen. Die zin zou je kunnen ombuigen naar: ‘ik vind het belangrijk om zorg te dragen voor de ontplooiing van mijn kind. ‘Dus wil ik haar elke vrijdag naar de turnles brengen.’

Lukt dit toch moeilijk? Dan kan je best even de zogezegde ‘verplichte’ handeling in vraag stellen. Is dat écht dienend aan je leven? Of kan je een andere manier vinden om de onderliggende nood in te vullen, waardoor je ‘moeten’ wel kan vervangen door ‘willen’?”, verheldert Els. Een boeiende oefening, nietwaar?